Vandaag word ik voor de laatste keer wakker in mijn tentje in de woestijn. De afgelopen vijf dagen waren prachtig, maar ik kijk toch ook wel uit naar een douche en scheerbeurt. Het zal nog wel wat moeite kosten om het zand overal weer uit en vanaf te krijgen. Na het ontbijt rijden we terug naar Djanet. Een afsluiting van een mooi Sahara avontuur.

Met twee 4x4 voertuigen rijden we door de Sahara woestijn. Overal zand en rotsformaties. Na iedere bocht is het uitzicht spectaculair. De chauffeurs laten lucht uit de banden lopen om meer grip te hebben in het losse zand. Je voelt de wagen driften door het mulle zand. Dan te bedenken dat dit maar een heel klein stukje is van de enorme Sahara woestijn.

In het grensgebied van Algerije, Libië en Niger zijn duizenden rotstekeningen uit de oudheid gevonden. De tekeningen dateren uit verschillende perioden, maar de oudste zijn zeker van 6.000 bC of ouder. We stoppen regelmatig bij tekeningen. Sommigen zijn op de rotsen geschilderd, anderen zijn ingekerft.

Aan het einde van de avond gaan we in Algiers aan boord voor de vlucht naar Djanet. Djanet ligt in het zuiden van Algerije in de Sahara. Net na middernacht komen we aan. In het donker rijden we naar het hotel. De volgende dag ontmoeten we de crew voor de woestijntocht. Met twee 4x4 wagens rijden we de woestijn in. Het natuurgebied bevindt zich nabij de grenzen van Libië en Niger. Voor de avond wordt de campsite voor de eerste keer ongebouwd. De crew bereid een heerlijk diner. Wat een mooie omgeving.

Vandaag hebben we nog een vrije dag in Algiers, voordat we vanavond laat naar het zuiden van Algerije vliegen. Omdat we gisteren Algiers al uitgebreid bekeken hebben, hebben we een tour geboekt naar de oude Romeinse stad Tipaza. Leila is de gids voor vandaag. Zij neemt ons eerst mee naar de oude Numidische hoofdstad Cherchell. De opgravingen liggen midden in de stad. We bekijken de haven, de Grieks ogende moskee en de restanten van het ovale amfitheater. Tipaza ligt enkele kilometers oostwaarts. Deze stad is beter bewaard gebleven. We passeren het theater, de tempels en komen via de oude Romeinse weg bij de kust. Een prachtig gezicht. Na een uitgebreide lunch stoppen we op de terugweg bij het mausoleum van de Mauritaniërs. Destijds, voor de jaartelling, bevond dit rijk zich hier. Terug in Algiers wachten we op de transfer naar de luchthaven. Vanavond laat vliegen we naar de woestijn van Zuid Algerije. De komende vijf dagen bevinden we ons in de woestijn, zonder elektriciteit en dus ook geen wifi. In de nacht van vrijdag op zaterdag vliegen we weer terug naar Algiers.

Vanmorgen vroeg op. Om half acht werden we al naar het vliegveld van Ghardaia gebracht voor de vlucht naar Algiers. Een vlucht van net een uur met een propeller vliegtuigje. Ryhad, de gids voor vandaag, staat ons op te wachten. Hij neemt ons vandaag mee door Algiers. We beginnen bij het Ottomaanse fort en moskee. Daarna dalen we af via trappen door de smalle straatjes van de Casbah, de oude wijk van Alguers. Door de ligging en de historie, staat deze wijk op de Unesco lijst. Vanaf een terras kijken we uit over de zee en haven. We lunchen in een lokaal restaurantje. We bezoeken het Ottomaanse paleis van de Bei-heersers. Met de metro rijden we naar de Botanishe tuin. Een uitgebreid park uit de tijd van de Franse overheersing. We sluiten de tour af met een kabelbaan naar het onafhankelijkheidsmonument. Onder het monument worden in een museum de Franse wreedheden getoond. De tour vandaag gaf een leuk beeld van de stad Algiers.

Vandaag hebben we de oude Berber oase steden in de M'Zab vallei bezocht. We zijn begonnen in de oude stad: Atheuf. Deze stad, opgetrokken uit voornamelijk lemen huizen, is gesticht in 1012. De stad was volledig ommuurd. Later zijn er ommuurde wijken aan toegevoegd. De oudste wijk ligt het hoogst. Hier staat ook de oude moskee met lemen minaret. In Ghardaia bezoeken we de markt. Het is vrijdag, de dag van het gebed. Op straat is het hierdoor rustig. Na de lunch bezoeken we Benu Isguen. Deze stad dateert uit de 14de eeuw. Ook hier smalle straatjes, overdekte steegjes en veel traptreden die naar het oudste deel leiden. Vanaf devtop zien we ook de andere twee steden: Melika en Bou Anoura liggen. Met recht vormen deze vijf steden een Unesco werelderfgoed.

Vanochtend vertrokken uit El Oued voor een flinke tocht door de woestijn naar Ghardaia. Mustafa, onze nieuwe chauffeur rijdt ons vandaag. Bij Tamacine stoppen we na zo'n twee uur rijden. Hier stichtten de Berbers in de 8ste eeuw hun stad. We volgen de lokale gids Nassar tussen de restanten van de lemen huizen. We kunnen de 22 meter hoge minaret beklimmen. Op de trap ligt overal duivenpoep. Dit geeft wel aan dat hier praktisch nooit mensen komen. Verderop in het stadje, toont Nassar de grote moskee en het naastgelegen mausoleum. Daarna zetten we koers naar Ghardaia. Nog enkele uren rijden. De lunch is in een wegrestaurant. Er is geen tafel beschikbaar, maar iemand die alleen eet wordt gesommeerd plaats te maken. Het komt allemaal chaotisch over, maar komt vooral door het naar elkaar schreeuwende personeel (en slechte akoestiek). Het eten smaakte prima. Aan het einde van de middag arriveren we bij het hotel in Ghardaia. Hier blijven we twee nachten.

Gisteravond ben ik mijn jas vanuit het restaurant vergeten mee te nemen. Ik merkte het pas vanochtend op. In het restaurant en bij de receptie geen spoor van de jas. De manager van het restaurant kwam nog zeggen dat alle voorwerpen bij hem gemeld worden. Niets. De jas is officieel 'lost'. De jas was al aan vervanging toe, maar is de afgelopen jaren sinds Tibet toch meegeweest naar veel landen. Hopelijk wordt het niet te koud in de woestijn en volstaat een goede trui. Op de foto de jas in betere tijden (en ikzelf ook)

Vanochtend zijn we eerst naar de souq van Biskra gegaan. Dit stelsel aan straatjes vol met kraampjes en winkeltjes ligt op loopafstand van het hotel. Veel kraampjes worden nog opgebouwd. Bij de groente en fruit is het drukker. Buiten Biskra bezoeken we de Sidi Okba moskee. De moskee is om de tombe uit 686 nC van Sidi Okba gebouwd. Hij zou bevriend geweest zijn met de profeet Mohammet. Hiervandaan verlaten we de bergen en rijden de woestijn in. Het landschap wordt vlakker en droger. In een woestijndorpje bestellen we koffie. Hier is het leven veel primitiever dan in de eerdere steden die we bezocht hebben. Rond twee uur arriveren we in El Oued, een middelgrote stad in de woestijn. We maken een wandeling door de souq en lunchen in een restaurant. Daarna gaan we naar het La Gazelle D'Or resort net buiten de stad. Met een golfkarretje worden we naar ons huisje gereden. Het zwembad ligt er mooi bij, maar wanneer ik er in spring blijkt het water zeer koud. 's Avonds eten we in het restaurant: buffet.

Vanochtend zijn we eerst naar het vliegveld gereden. Zou de bagage van Milko er zijn? Yes, de reistas is gearriveerd in Constantine. We hebben vandaag een flinke tocht voor de boeg. We rijden richting Batna. Onderweg passeren we het mausoleum van de Berber koning uit 300 vChr. Hij leidde het onafhankelijke land Numidie. Daarna rijden we door naar Timgad. Dit is de best bewaard gebleven Romeinse stad uit de regio. Hierdoor wordt het ookwel het Pompeii van Afrika genoemd. De stad was bedolven onder een flinke laag woestijnzand. We bekijken de bibliotheek, de tempels en de toegangspoort. Nabij Timgad lunchen we eenvoudig, maar erg lekken. Op weg naar Biskra bekijken we de grotwoningen van Ghoufi. In Biskra wacht een verrassing. Het hotel is vol. De kamers zijn gereserveerd en betaald, maar het hotel is vergeten de boeking vast te leggen. Snel wordt een ander hotel geregeld. Hier blijken de elektronische sleutels niet te werken. We sluiten de avond af bij een Syrisch restaurant. Het was weer een bijzondere en mooie dag.

Gisteravond zijn we aangekomen bij ons hotel in Constantine. Constantine is een van de oudste steden van Algerije en onder de naam Cirta al gesticht 600 vC. De stad ligt strategisch op een rotspunt en was daardoor moeilijk te veroveren. We beginnen de tour door Constantine in de moskee. De enorme moskee, gebouwd in 1972, biedt plaats aan 20.000 gelovigen. De volgende stop is het museum. Aan de hand van de maquette zien we hoe de diepe kloof de stad splijt. De brug over de kloof dateert uit 1912 en was lang de hoogste ter wereld. Vroeger liepen tunnels vanuit de stad naar de kloof. Wanneer we in de kloof komen zien we de oude ingangen. Hoog boven ons ligt de stad. We lopen een stukje door een tunnel parallel aan het riviertje. Bij het monument op de rotspunt stappen we uit. Via de hangbrug komen we in de souq. Een wirwar aan smalle straatjes in Constantine. Midden in de souq ligt het paleis van de Beis, de vroegere heersers tijdens de Ottomaanse overheersing. In een restaurant bestellen we lokale Jari soep. Als laatste dalen we via de restanten van de oude Romeinse brug af in de kloof om aan de andere zijde weer omhoog te komen. Aan het einde van de middag rijden we langs de luchthaven voor de bagage van Milko. Ondanks berichten dat de koffer verstuurd is, is hij hier niet aangekomen.. misschien komt de koffer vanavond nog mee met een vlucht.

Het hotel in het centrum van Algiers was prima. Omar kwam gisteravond langs om geld te wisselen. Met een glimlach legt hij uit dat zijn wisselkoers veel beter is dan de officiële koers. We krijgen 22.000 dinar voor 100 euro ipv 14800 eerder bij de bank. Met ons nieuwe geld gaan we eten in een wat luxer restaurant. Vanmorgen toen ik wakker werd had ik bericht van de luchthaven. Uit het bericht valt op te maken dat de bagage gearriveerd is. Maar welke? Gisteren kreeg ik de melding voor Allert en Bart. Allert kreeg mijne bevestiging. Na het ontbijt rijden we naar het vliegveld. Mijn reistas staat klaar, maar helaas is de koffer van Milco nog niet gearriveerd. Balen. De bagage wordt morgen doorgestuurd, want wij rijden vandaag een flink stuk oostwaarts. Net na het middaguur arriveren we bij de oude Romeinse stad Djemila. Djemila is een van de best bewaarde Romeinse ruïnes van Noord Afrika. Gebouwd op een hoogte van 900 meter. Met onze eigen gids Nehla dwalen we door het complex. Nehla vertelt dat de stad aan het begin van de jaartelling tot ongeveer de zesde eeuw in gebruik is geweest. Vanuit Djemila we rijden door naar Constatine. Hier zijn we net gearriveerd. Vanuit het hotel kijken we op de oude stad, die we morgen gaan bekijken.

Vanmorgen vroeg op, op weg naar Algerije. Samen met Allert, Milco en Bart reizen we twee weken door het grootste land van Afrika. Al voor vertrek krijg ik bericht dat de vlucht vanuit Parijs vertraagd is met een klein uurtje. Een voorbode voor het avontuur. Dat de vlucht vanuit Amsterdam ook met drie kwartier vertraging vertrekt, lijkt dan minder erg. In Parijs blijkt de vertraging van de vlucht naar Algiers verder opgelopen. Er zit niets anders op dan te wachten. Om iets na drie uur, ruim tweeënhalf uur later dan gepland, arriveren we in Algerije. We sluiten aan in de rij voor de douane. Een lange rij. Ondertussen komen er berichten door dat sommige bagage niet meegekomen is. Maar of dit voor allemaal geldt? Na de douane, gaat het paspoort naar het volgende loketje voor het visum. Weer wachten. Ik krijg mijn paspoort even terug om te gaan betalen bij de bank. Daarna gaat het paspoort weer naar het volgende kantoortje. Ruim twee uur later heb ik mijn visum stempel in mijn paspoort. Bij de bagageband blijkt dat de bagage inderdaad niet meegekomen is. De bagage staat nog in Parijs. Hopelijk komt het met de vlucht van middernacht mee, wordt aangegeven. Het is al half zes wanneer we Omar voor het luchthavengebouw ontmoeten. Ook hij moest wachten. Hij stelt voor morgen voor onze excursie start, langs de luchthaven te rijden. In het donker rijdt de chauffeur ons naar het hotel in het centrum van Algiers Het onbekende avontuur in Algerije is begonnen. Spannend.

Vandaag is de laatste dag van de vakantie. Morgen vliegen we weer terug naar Nederland. Vanuit Tbilisi rijden we naar het Davit Gareja klooster, pal tegen de grens met Azerbeidzjan. Het klooster heeft haar oorsprong in de zesde eeuw. Een deel van het klooster en de kerk zijn uit de rotsen gehouwen. Dit maakt het klooster prachtig om te bezoeken. In de omgeving rond het Davit Gareja klooster liggen de coloured mountains. Een heuvellandschap met verschillende kleuren mineralen. Een mooie afsluiting van onze reis door Azerbeidzjan, Georgië en Armenie.