Wie reist ...
Ronald op Reis
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Na twee weken door Saudi Arabië gereisd te hebben, komt ook aan deze reis een einde. Morgenochtend vroeg vliegen we weer terug naar Nederland. We nemen heel veel mooie herinneringen mee aan dit mooie land en de gastvrije mensen.
Het historische oude centrum van Jeddah, de wijk Al-Balad, bestaat nog voor een groot deel uit oude Ottomaanse huizen met hun karakteristieke houten balkons. De smalle straten vormen een doolhof waar heerlijk doorheen gedwaald kan worden. Sommige panden zijn zwaar vervallen, anderen worden opgeknapt. Aan de rand van de oude stad staat de Mekka Poort. Pelgrims op weg naar de heilige stad gingen door deze poort. De oude binnenstad van Jeddah staat op de Unesco Werelderfgoedlijst.
In Jeddah staat de hoogste fontein ter wereld. Het water van de Fontein van Koning Fahd, spuit maar liefst 312 meter hoog in de haven van Jeddah. Vanaf de boulevard is de enorme hoge waterstraal goed te zien. De fontein is vernoemd naar de voormalige koning Fahd. De koning moest na een beroerte afstand doen van de troon. Hij overleed in 2005.
Het verkeer in Saudi Arabië rijdt op z’n zachts gezegd ‘dynamisch’. Bestuurders proberen alles uit om maar iets sneller vooruit te komen. Vaak schieten auto’s links en rechts voorbij. De vluchtstrook wordt hierbij niet geschuwd. Op een tweebaans snelweg met een dubbele doorgetrokken streep haalt men regelmatig in door het midden. De andere auto’s gaan iets meer aan de kant rijden. Wanneer van beide kanten auto’s door het midden in gaan halen gaat het fout. Om een frontale botsing te voorkomen moet de auto die ons in haalt, naar rechts sturen. Hierbij raakt zijn achterkant onze linker voorzijde. Een klap is het gevolg. En dat bij ongeveer negentig kmpu. Op de vluchtstrook biedt de bestuurder zijn excuus aan. Gelukkig alleen blikschade. Hij belt de politie. Even later komt een verkeersagent de schade registreren. Om het af te wikkelen moeten we terug naar. de verhuurder. Hier lijkt dat alles vastgelegd is en de tegenpartij verzekerd is voor de schade. Met een extra deuk in de auto en een wat krakend portier rijden we weer verder. Wel heeft het de nodige tijd gekost. De tocht naar de Wadi Lajb moeten we slippen.
Vanuit Abha loopt een steile afdaling de vallei in. Door de scherpe bochten daalt de weg snel. De stammen in de vallei hielden er hun eigen bouwmethode op na. Al in de achtste eeuw bouwden men dorpen tegen de berghellingen aan. Door smalle straatjes en trappetjes waren de huizen met elkaar verbonden. Bij Rijal Al Maa heeft men zo’n dorp in oorspronkelijke staat gerestaureerd. Sommige huizen zijn ook van binnen te bezichtigen. Het interieur is kleurrijk.
In het zuidwesten van Saudi Arabië ligt een bergachtig gebied. De bergtoppen hebben uitschieters tot boven de drie kilometer. In de bergen, op 2.200 meter hoogte, ligt de stad Abha dicht tegen de grens met Yemen. Door de hoge ligging heeft Abha in de zomer een aangenaam koel klimaat. Daarentegen kan het in de winter erg fris zijn. De bergbewoners hielden er hun eigen traditionele bouwmethode op na. Zo nu en dan staat er in de omgeving nog zo’n traditioneel lemen huis.
Net buiten Al Ula staat een twintig meter hoge rotsformatie in de vorm van een enorme olifant. Vooral bij laatste zonnestralen van de dag is dit een leuke plek. We bestellen een drankje en nemen plaats in een van de ronde zitkuilen, die in het zand gemaakt zijn. Terwijl de zon langzaam ondergaat en de lampjes ontstoken worden, wordt het zicht op de olifant mooier.
Al voor de komst van de Nabateeërs werden graven gemaakt in de grillige rotsformaties. Al zeshonderd jaar voor de jaartelling begroeven de Dadanitische en Lihyanitische koninkrijken hun overledenen in rotstombes. De mooiste is de tombe van de Leeuwen. Een graf omgeven met afbeeldingen van leeuwen aan weerszijde. Helaas mogen we de tombe alleen op grote afstand aanschouwen. Een kleine tegenvaller.
Voor het begin van de jaartelling, breidde de Nabateeërs hun handelsnetwerk van Petra in Jordanië uit richting het Arabisch schiereiland. De archeologische site Maiden Saleh herbergt ruim honderd graven en tombes. De prachtige façades zijn uit de rotsen uitgehouwen. De grootste façade is ruim twintig meter hoog. We volgen de gids langs de indrukwekkende graven. Deze site kan zich meten met haar zusterstad Petra en is met recht de meest bijzondere bezienswaardigheid van Saudi Arabië.
Voor honderden jaren leefden de inwoners van Al Ula in lemen huizen. De huizen werden gebouwd van takken en dichtgesmeerd met een kleiachtige modder. In de tweede helft van de twintigste eeuw trokken meer en meer inwoners naar het modernere gedeelte van de stad. Hier had met stenen huizen. De modderstad kwam er vervallen bij te liggen en de lemen huizen storten in. Sinds kort wordt de oude stad weer gerenoveerd en voor publiek opengesteld. Wij volgen de gids door de smalle steegjes. De overdekte straten bieden schaduw tegen de zon. We bekijken een gerenoveerd huis en beklimmen aan het einde van de tour de traptreden naar het Al Ula fort. Vanaf het fort kijken we op de lemen wijk.
Zo’n tweehonderd kilometer onder Tabuk ligt een van de mooiste oases van Saudi Arabië. We rijden de vallei is tot waar het asfalt eindigt. Om ons heen zien we een groene omgeving tussen de rotswanden aan weerszijde. Aan het einde van de weg, stappen we over in een open terreinwagen. Abu, de chauffeur, rijdt ons met zijn terreinwagen tussen de palmbomen en het riet door. Hiervoor moet hij soms door waterpoelen. Bij iedere bocht lijkt de Wadi Al-Disah mooier te worden.
In het centrum van de noordelijke stad Tabuk staat het oude kasteel van Tabuk. Hoewel men gelooft dat de profeet Mohammed hoogstpersoonlijk het kasteel bezocht heeft en gezorgd heeft voor natuurlijke waterbronnen in Tabuk, stamt het fort waarschijnlijk uit 1559. Het kasteel diende voor de bescherming van het water station en voor de beveiliging. We bezoeken het kasteel aan het einde van de middag. Op vrijdagen is het kasteel open tussen 16:00 en 18:00.
Saudi Arabië is een groot land en bestaat voor een groot deel uit woestijn. Tussen de steden liggen brede, vaak vier of zes-baans autowegen. Op de wegen rijdt nauwelijks verkeer. Dit maakt de route door de woestijn soms was saai. Kilometers lang zand en rotsen.
In Dumah Al Jandal staat een van de oudste moskeeën van het Midden Oosten. De Omar Bin Al Khattab moskee is al meer dan 1.300 jaar oud. De kleine minaret loopt taps toe. De kleine stenen trap in de minaret ziet er niet heel stevig uit. De moskee is nog altijd in gebruik. Naast de moskee staat het Marid kasteel. De oorsprong van dit kasteel dateert uit de eerste of tweede eeuw.
Vlak bij Sakaka, de hoofdstad van de regio Al Jouf, liggen de Rajajil Columns, de Standing Stones van Saudi Arabië. Men neemt aan dat de opgetrokken pilaren hier al 6.000 jaar geleden geplaatst zijn. Mogelijk als grafzerken, maar zeker weet men dit niet
.gif)
