Let op: Dit is niet het meest recente bericht; Klik hier om naar het nieuwste bericht te gaan
Post on : Friday July 24th 2020 | Post by : RonaldEen van de koloniën was de kolonie Veenhuizen. Hier werden niet zo zeer families naar toe gebracht. Hier werden landlopers en paupers te werk gesteld. Wanneer iemand in de grote stad aan lager wal geraakt was, kon hij naar Veenhuizen gestuurd worden. De kolonie Veenhuizen was dan ook veel minder vrijwillig. Mensen werden gewoon opgepakt. Hierdoor groeide Veenhuizen uit tot een strafkolonie. Nadat de overheid eigenaar geworden was van Veenhuizen heeft deze kolonie nog jarenlang dienst gedaan als strafgevangenis. Pas in 2008 verlieten de laatste gevangenen Veenhuizen. Ik bekijk de tentoonstelling en volg de gids naar de ‘rode pannen’, de daadwerkelijke strafgevangenis.
Post on : Friday July 24th 2020 | Post by : RonaldNet na het ontstaan van de Nederlanden, heerste er veel armoede in het land. De militair van den Bosch wilde hier iets aan doen. Het richtte de maatschappij van de weldadigheid op. De maatschappij stichtte in 1818 koloniën in Drenthe waar arme families een huis, werk en onderwijs kregen. In ruil moesten zij op het land werken om de schulden af te betalen. De koloniën van weldadigheid waren een soort voorloper op het latere silicaat stelsel met uitkeringen en werkgelegenheid. In de koloniën Frederiksoord, Willeminaoord en Willemsoord woonden vijf duizend mensen. In de jaren dertig van de twintigste eeuw raakte de maatschappij in financiële nood. De overheid nam enkele koloniën over. De orde en tucht namen af en de koloniën werden normale dorpen. Met een fietstocht van 36 km langs de voormalige koloniën zie ik de kolonie huisjes, een schooltje en de kerk. Vreemd eigenlijk dat ik zo weinig van deze geschiedenis wist.
Post on : Saturday July 31st 2021 | Post by : RonaldVorige week zijn de koloniën van de weldadigheid officieel aangemerkt als Werelderfgoed. Een terechte notering lijkt mij
Post on : Thursday July 23rd 2020 | Post by : RonaldHet natuurgebied Dwingelederveld is een van de kleinste natuurparken va Drenthe, maar behoort ook tot een van de mooiste. De hei, de bossen en prachtige vennen. Het natuurgebied ligt direct achter de camping. Heerlijk om door heen te wandelen en te fietsen. Ik had het geluk dat de schapen net terug keerde naar de stal. Een leuk gezicht.
Post on : Wednesday July 22nd 2020 | Post by : RonaldRuim vijfduizend jaar geleden was er een ijstijd in Nederland. Grote keien werden destijds met het ijs vanuit de Scandinavische landen meegevoerd. Het ijs kwam tot Nederland. Toen het ijs weer ging smelten bleven de keien achter. In die tijd gebruikte men de grote keien om grafheuvels te maken. Met mankracht werden de stenen op elkaar gestapeld. In Nederland zijn 54 hunebedden, waarvan 52 in Drenthe. In Borger staat het Hunebedden museum. Dit museum staat naast het grootste hunebed van Nederland.
Post on : Tuesday July 21st 2020 | Post by : RonaldTijdens de Tweede Wereldoorlog speelde de omgeving van Westerbork een belangrijke rol in de deportatie van de Joden naar Duitsland. Oorspronkelijk was het kamp opgezet voor Joodse vluchtelingen uit nazi Duitsland. Bij de inval van Duitsland in Nederland werd kamp Westerbork de verzamelplaats voor Joden, voordat zij doorgevoerd werden naar concentratiekampen in o.a. Polen. In het museum wordt op indrukwekkende wijze de historie weergegeven. Op het voormalige kamp staat het rails monument. Twee roestige opkrullende spoorrailsen.
Post on : Monday July 20th 2020 | Post by : RonaldOp weg naar Dwingeloo passeer ik Rouveen en Staphorst. Wat weet ik eigenlijk van Staphorst? Ik besluit om even van de weg af te gaan. Bij de tourist info ga ik op zoek naar een wandeling door het dorp. Er blijkt geen wandeling te zijn. Als je hiervandaan naar de kerk loopt, heb je het meeste van Staphorst wel gezien. Ik ga op pad. Langs de doorgaande weg staan talrijke boerderijen. Boerderijen met rieten daken en fel groene luiken. Een traditie in de omgeving.
Post on : Monday July 20th 2020 | Post by : RonaldDe Hanzestad Kampen heeft altijd een belangrijke rol gespeeld bij de scheepvaart van de IJssel naar de Zuiderzee. Het oude centrum ademt nog de sfeer uit die tijd. Op de Koggewerf heeft men een traditioneel zeilschip, een zogenaamde Kogge, nagebouwd. Met het veertien meter lange houten schip worden nog altijd zeiltochten gemaakt. Ik bezoek de werf en krijg een rondleiding aan boord van de Kogge. In het ruim zijn eenvoudige slaapplekken voor twaalf mensen.
Post on : Monday July 20th 2020 | Post by : RonaldDoor de inpoldering van de Noordoostpolder raakte het vissersdorp Vollenhove een belangrijke functie kwijt. De visserij. Vanuit de haven kon men nog steeds het IJsselmeer wel bereiken, maar de weg er naar toe werd wel langer. Het oude dorp bestaat uit kleine vissershuisjes. Aan de rand van het centrum staat prominent de protestantse Grote of Sint Nicolaaskerk uit de 15 de eeuw te pronken. Deze groot uitgevallen kerk is al van afstand zichtbaar. Vroeger een baken voor de vissers. Zo wisten zij dat ze weer bijna thuis waren.
Post on : Sunday July 19th 2020 | Post by : RonaldSchokland. het voormalige eiland is het voorbeeld geworden hoe de inwoners gestreden hebben om droge voeten te houden. In het museum, in herbouwde typische Schoklandse huizen, worden voorwerpen uit de vorige eeuw getoond. In de video presentatie laat men zien hoe het eiland een veilige buffer was bij slecht weer voor schepen. Het fungeerde als dam. Toch had het eiland ook te leiden van het water. Jaar na jaar knabbelde de Zuiderzee stukjes land van het eiland af. Met een damwand van houten palen probeerde men het water te keren. Halverwege de 19de eeuw vond de Nederlandse overheid dat de inwoners te veel gevaar liepen op het eiland. Besloten werd dat het eiland geëvacueerd moest worden. De inwoners verhuisden veelal met tegenzin naar Kampen en Vollenhove. De huizen werden afgebroken. Alleen de vuurtorenwachter bleef achter op het eiland, tot de inpoldering. Ik ben van plan om een wandeling te gaan maken langs de contouren van het voormalige eiland. Ik volg het schelpenpad in zuidelijke richting. Op de zuidpunt liggen de resten van het kerkje van Ens. Vroeger was dit de kerk van de Protestanten zuidelijke bewoners. In Emmeloord aan de noordzijde kwamen de Katholieken bijeen. Meer dan de fundering ligt hier niet meer. Vroeger lag het eiland duidelijk hoger dan het omliggende land. Door de inpoldering is de waterstand verlaagd en in Het veen is ingeklonken. Het land in zo’n anderhalve meter gedaald. De noordelijke helft van het eiland is veel groener. De route loop door het Stokkerbos. Door de wir war aan paden is het lastig de juist route te vinden. Via een klein omweggetje kom ik bij het bezoekerscentrum. Buiten tref ik een gepensioneerde gids van het park. Hij vertelt dat hij 78 is en zijn hart aan het park verbonden heeft. Hij vertelt enthousiast over de voormalige haven op de noordkust. Wist je dat daar vroeger met gemak 130 schepen aan konden meren? Vraagt hij. Ik moet als ik er passeer ook kijken naar de planken op de beschoeiing. Als het water vroeger hoog stond, liep met over de houten planken om geen natte voeten te krijgen. Het verhaal gaat dat een stevige bakkersvrouw haar kinderen vooruit stuurde om te waarschuwen, omdat passeren op de smalle plank niet mogelijk was. Het is rond vier uur als ik bij de oude haven kom. Houten steigers geven aan waar de haven vroeger gelegen heeft. Het weer is nog steeds zonnig, maar er steekt een flink windje op. Hopelijk word ik niet overvallen door een bui.
Post on : Sunday July 19th 2020 | Post by : RonaldEen rondwandeling op Urk op een zondagochtend is misschien niet de beste combinatie. Door de weeks werken de Urkenaren hard in het toerisme en de visserij. Op zondag houden de overwegend gelovige inwoners hun rustdag en bezoeken de kerk. Als bij het binnenrijden van het voormalige eiland in de Zuiderzee, merk ik dat het stil is op straat. Alleen bij de haven hebben andere toeristen hun camper gestald en lopen boot eigenaren naar de toiletvoorzieningen in de haven. Het is niet beter. Het kwam niet beter uit in mijn reisplannen. Aan de hand van een rondwandeling van internet loop ik het oude deel van Urk in. Al snel blijkt dat de wandeling door de smalle steegjes van Urk gaat. Ik twijfel soms of ik voor een steegje sta of een privé ingang. Waarschijnlijk hierdoor ben ik al snel kwijt hoe ik moet lopen. Ikmpas mijn tactiek aan. Ik ga op zoek naar de highlights op de kaart. Zo passeer ik het kerkje aan zee, het vissersmonument en kom ik uiteindelijk bij de vuurtoren van Urk. Vroeger een belangrijke baken voor de grote vissersvloot. Wanneer ik via het strandje terug loop, kom ik tot mijn verbazing een open restaurant tegen. Op het terras bestel ik koffie en appelgebak.
Post on : Saturday July 18th 2020 | Post by : RonaldPrecies honderd jaar geleden opende Koningin Wilhelmina het Wouda gemaal in Lemmer. Het stoomgemaal moest er voor zorgen dat het waterniveau in de afreisde polders voldoende laag bleef staan. Het gemaal is nog altijd in gebruik. Er wordt niet meer dagelijks gemalen, maar bij extreme weersomstandigheden kan het gemaal als extra hulp ingezet worden. Het gemaal pomp op volle kracht 75 kubieke meter water per seconde het IJsselmeer in. Hiermee is dit stoomgemaal het grootste nog werkende stoomgemaal ter wereld. Niet voor niets staat dit gemaal op de UNESCO Werelderfgoedlijst. In de uitgebreide En enthousiaste rondleiding wordt uitleg gegeven over de bouw, de werking, de schoorsteen, de vier ketels en de acht pompen. Ik voel mij klein tussen de enorme pompen. Dat men een eeuw geleden een gemaal kon realiseren dat heden ten dage nog steeds functioneert.
Post on : Saturday July 18th 2020 | Post by : RonaldAls verre reizen niet mogelijk zijn, is Nederland ook een prima bestemming om rond te reizen. Vandaag ben ik mijn toeristische rondreis door Nederland gestart bij de Bataviawerf in Lelystad. De komende dagen zag ik meerdere plekken bezoeken waar ik nooit eerder geweest ben. Ik zal niet alle berichten via een e-mail naar de volgers pushen om een overvloed te voorkomen. Ik zal wel regelmatig berichtje posten op de website. Bij de Bataviawerf werd ik vanmorgen vriendelijk onthaald als de eerste bezoeker van de dag. De vrijwilligerswerk hebben uitleg gegeven over het schip, de stormschade van vijf jaar geleden waarbij de mast gebroken is en de slechts staat waar romp zich verkeerd en de noodzaak om geld bijeen te krijgen voor een grondige restauratie. Ondanks de Corona maatregelen was het schip te bezichtigen. Men had een route uitgezet over de verschillende dekken, waarbij je andere bezoekers niet hoefde te passeren. Heel veel andere bezoekers waren er niet. Die waren allemaal in het naastgelegen Batavia Stad shoppingcenter.
Post on : Sunday July 12th 2020 | Post by : RonaldNet over de Franse grens ligt de stad Lille. De stad Lille is misschien wel de meest Belgische stad van Frankrijk. Veel historische gebouwen in het centrum zijn opgetrokken in neo-Vlaamse stijl en kleurrijk geschilderd. De oude stad van Lille bestaat uit een stelsel van smalle straatjes, waar het stratenplan uit de 16de eeuw de grondlegger van was. Hier tussen in vormen de Place du Theatre en het Place du General de Gaulle het centrum van de stad. Beide pleinen worden gescheiden door het prachtige oude Beursgebouw. Op de binnenplaats van het beursgebouw wordt dagelijks een boekenmarkt gehouden. Op de terrassen drinken de Fransen hier geen wijn. Iedereen zit hier aan een Belische speciaalbier. Lille is een leuke bestemming voor een weekendje op precies drie uur rijden.
Post on : Sunday July 5th 2020 | Post by : RonaldNa acht maanden ben ik de grens weer over gegaan. De grens met België dit keer. Samen met Nicolette heb ik een vier daagde stedentrip gemaakt naar de Belgische hoofdstad Brussel. De stedentrip begon in de Koekelberg basiliek. Deze kerk op een van heuvels rond de stad, is de vijfde grootste kerk ter wereld. Vanaf de koepel hadden we uitzicht over Brussel. ‘s Middags kregen we een uitgebreide rondleiding door de St Michel en Goedele kathedraal in het centrum van de stad. We hebben ook de onderliggende crypte bezocht. Christophe nam ons de volgende ochtend mee voor een historische stadstour, langs de Grote Markt, Manneken en Janneken pis, de beurs, de Vismet en de wijk Zavel. Leuk om zo de stad te ontdekken en leuk om zoveel van hem te horen. Op eigen gelegenheid dwaalden we door de catacomben van het voormalige en door brand verwoestte Coudenberg paleis. Zaterdagochtend stond de Europese wijk op het programma. De locatie waar het Europees parlement huisvest. In het huis van de Europese historie werd de geschiedenis van Europa verteld. Via het achterliggende Jubelpark kwamen we bij de Triomphboog uit 1880 ter ere van het 50 jarig bestaan van België. In de middag hebben we de wijk Zavel bezocht en het Brussels museum op de Grote Markt. Alleen al voor het karakteristieke pand is een bezoek de moeite waard. Vandaag hebben we de stedentrip afgesloten met een rondleiding door het gotische stadhuis op de Grote Markt, een bezoek aan de galerijgraven op de begraafplaats van Laken en het Atomium bekeken in het Heizelpark. Brussel is een verrassend leuke en afwisselende stad. Kortom: een geslaagde stedentrip.
Post on : Sunday July 5th 2020 | Post by : Nicolette BlomWas top😄
Post on : Monday July 6th 2020 | Post by : Cees JanssenMooie stad! Aardige mensen.
Post on : Sunday June 14th 2020 | Post by : RonaldAls we niet naar het buitenland kunnen, dan zit er niets anders op dan op stap te gaan in eigen land. Doordat de buitenlandse toeristen ook ons land niet aan kunnen doen is het juist rustig bij de traditionele Nederlandse toeristische attracties. Giethoorn is zo'n plek. Normaliter wordt het kleine Overijsselse plaatsje overlopen door voornamelijk Chinese bezoekers. In deze Corona periode is het hier rustig. Althans dat dachten wij. In Giethoorn aangekomen, bleken meerdere Nederlanders dezelfde gedachte te hebben. We hebben besloten om niet met een fluisterbootje tussen de boerderijen door te varen, maar met een Canadeese kano. Na een korte uitleg over de te varen route gaan we op weg. Al direct op de "hoofdvaart" van Giethoorn, sluiten we aan in een rij met bootjes. Bij de eerste afslag slaan de meeste bootjes af naar het meer. Wij peddelen nog een stukje tussen de weilanden door. In een zijslootje laten we de boot even drijven en eten ondertussen ons lunchpakketje. Na twee uur varen komen wij ook bij het meer. Een parlevinker, een winkel op een boot, verkoopt ijs. Lekker. Het is vandaag zonnig en warm weer. Aan het einde van de tocht varen we Giethoorn weer in. Hier is het weer druk. We liggen soms helemaal stil in een file aan bootjes. Veilig komen we weer bij het startadres. Over de kant lopen we langs de boerderijen en bestellen wat te drinken op een terras. Het is heerlijk om alle bootjes voorbij te zien trekken. Net buiten het centrum ligt ons hotel. Een prima onderkomen voor vannacht. De volgende dag rijden we een klein stukje naar het gehuchtje "Muggenbeet". Hier begint een wandeling door het natuurgebied de Weerribben. Onderweg passeren we het plaatsje 'nederland'. Meer dan drie boerderijen en een schuur is het niet. Na vier uur lopen zijn we weer terug in Muggenbeet. We gaan weer naar huis.
Post on : Sunday July 5th 2020 | Post by : RitaDacht even dat Rene in de boot zat
Post on : Wednesday July 15th 2020 | Post by : Broer van RonaldNee die is veel knapper :-)