Het Noord-Hollandse dorpje De Rijp bestaat uit veel oude huizen uit de zeventiende eeuw. In de eeuwen daarvoor verwierf de regio veel rijkdom door de haring- en walvisvaart. De vissersboten voeren over de Beemster naar de Zuiderzee. In 1654 werd het dorp De Rijp getroffen door een enorme brand. Ruim vierhonderd huizen gingen in vlammen op. Het raadhuis uit 1630 overleefde deze ramp.

Het Zaanse hotel Inntel is een bezienswaardigheid op zich. Het hotel is een verzameling van zeventig op elkaar gestapelde Zaanse huisjes. De huisjes hebben de kenmerkende Zaanse tinten groen. Een huisje is blauw. Dit huisje verwijst naar een schilderij van Monet, waar een blauw Zaans huisje op te zien is.

Sinds 1590 bestaat de Hortus botanicus in Leiden. De prachtig aangelegde tuin is de oudste botanische tuin van Nederland. Een pronkstuk van de Hortus is de Reuzenwaterlelie (Victoria amazonica). Deze plant behoort tot de grootste waterlelie ter wereld. Wanneer de waterlelie bloeit, bloeit de lelie maar twee dagen. De eerste nacht is de bloem wit, de tweede nacht roze. De Hortus botanicus is een oase van rust in het centrum van Leiden.

Met een bezoek aan de geiser Geysir, sluiten we de reis op IJsland af. Morgen vliegen we weer terug naar huis. De Geysir is de naamgever van de geisers. Een natuurverschijnsel waarbij door een opbouwende druk in de aarde regelmatig water omhoog gespuwd wordt. Vroeger spoot de Geysir om het uur water. Door waspoeder in de trechter te gooien kon de ontlading eerder geactiveerd worden. Wel zo makkelijk voor tourgroepen. Dit gebeurde echter zo vaak dat de geiser stopte met spuiten. De naast gelegen Strokkur geiser spuit ieder vijf minuten het water zo'n twintig meter omhoog. Net zo indrukwekkend en het gebruik van poeder is tegenwoordig verboden

In het binnenland van IJsland ligt Landmannalaugar. Omdat Landmannalaugar alleen met een 4x4 wagen te bereiken is, nemen we de 4x4 bus vanuit Hella. In Landmannalaugar maken we een flinke wandeling naar de Brennisteinsalda. Vanaf de top van deze berg hebben we zicht op de kleurrijke rhyolietbergen, warmwaterbronnen en uitgebreide lavavelden. Na de bergwandeling nemen we een duik in de people s pool. Een natuurlijke hotspring in de natuur. Daarna gaan we met de bus weer terug

Van alle watervallen die we tot nu toe gezien hebben op IJsland, is de Seljalandsfoss waterval bijzonder. Er loopt een pad achter de waterval langs. Hierdoor kun je achter het vallende water komen. Het opspattende water vormt echter een spray. De spray vormt een regenboog met de laag staande zon. Helaas worden wij door de spray en de wind nog best nat

Net voorbij Vik ligt vlak bij de vuurtoren de Dyrholaey rots. De rots heeft twee bogen door het zeewater gevormd. Vanaf de vuurtoren is de rotsformaties goed te zien. Ook komen hier veel Papagaaiduikers. Op de rotsen zitten talrijke vogels. De wat onhandige beestjes proberen op te vliegen om eten te zoeken. De sterke wind maakt dit lastig. Bij de landing laten sommige Papagaaiduikers zich gewoon het laatste stukje vallen.

Bij het plaatsje Kirkjubæjarklaustur bevindt zich de Fjadrargljufur canyon. Een prachtige 100 meter diepe kloof, die twee miljoen jaar geleden tijdens de ijstijd gevormd is. Veel recenter is de canyon bekend geworden door een videoclip van Justin Bieber. Sindsdien bezoeken veel toeristen de kloof. Door de toeloop heeft men de kloof zelf afgesloten. We wandelen langs de canyon  en kijken vanaf platforms in de schitterende kloof.

We rijden naar Skaftafell, onderdeel van het Vatnajökull National Park. Het natuurgebied rond de grootste gletsjer van het land. Vanuit Skaftafell maken we een wandeling naar de Svartifoss waterval. Het pad loopt geleidelijk omhoog. Na 1,5 kilometer zien we de waterval liggen. Het water stroomt over de prachtige basaltrotsen.

Op de parkeerplaats heet May ons welkom. Zij begeleidt ons bij onze gletsjer wandeling. Ze spoort ons aan om snel door de vallei te lopen. Hoe eerder we bij het ijs zijn hoe beter, zegt ze. Het eerste gezicht op de gletsjer valt wat tegen. De ijskap is bedenkt met gruis en as. Alles is zwart. May legt uit dat de donkere laag de zon afketst en dus het ijs beschermt. Straks is de gletsjer wel wit, verzekert zij ons. We binden de ijzers onder de schoenen en lopen het ijs op. Op het plateau hebben we zicht op de Falljökull gletsjer. Een schitterend gezicht. Diepe lichtblauwe gaten in het ijs voeren het smeltwater af. Het ijs kan hier wel honderd meter dik zijn.

Het Jökulsarlón gletsjermeer ligt aan de uitlopers van een gletsjer. Het meer is maar liefst acht kilometer groot. Wij gaan aan boord van een amfibie vaartuig. De boot rijdt vanaf de kant het meer in. Van dichtbij is goed te zien hoe groot de drijvende brokken zijn. Sommige steken wel vijftien meter boven het water uit. En dan te bedenken dat maar een tiende van een ijsberg zichtbaar is. De rest bevindt zich onder water.

Het Fjallsarlon meer ligt aan de voet van een gletsjer. Het ijs dat afgebroken is van de gletsjer drijft in het meer. De witte en blauwe kleuren van het ijs weerspiegelen in het water. Heel langzaam drijven de schotsen naar de uitloop naar zee. Veel brokken zijn nog te groot om door de ondiepere rivier afgevoerd te kunnen worden. Pas al ze flink gesmolten zijn kunnen zij er door. In bootjes varen toeristen tussen de schotsen door. Hierdoor is pas goed te zien hoe groot de ijsdelen zijn.

IJsland heeft nu eenmaal een groot aantal indrukwekkende watervallen. De 128,5 meter hoge Hengifoss mag in dit overzicht zeker niet ontbreken. Vanaf het parkeerterrein leidt een twee kilometer lang pad naar de waterval. Direct na de start loopt het flink omhoog. Langzaam klimmen we naar de Hengifoss. Precies halverwege is een uitkijkplatform naar de kleinere Litlanesfoss. Deze waterval stroomt van een basalt rotsformatie. Na een klein uurtje bereiken we de voet van de Hengifoss. Het water klettert van een indrukwekkende hoogte naar beneden. In de rotswand geven de kleuren de verschillende lavastromen weer. De rotswand is uit zeker drie grote erupties opgebouwd.

Bij het havenplaatsje Borgarfjodur Eystri ligt een vogelrots waar ieder jaar papagaaiduikers hun nesten maken. De vogelrots is vanuit de haven goed zichtbaar. Vanaf een platform kun je de vogeltjes van dichtbij zien. Hoewel het broedseizoen van de papagaaiduikers al redelijk haar einde nadert, zien we op de rotsen nog enkele vogels zitten. Wat een grappige beestjes zijn dit. Ze lijken zich niet te bekommeren om hun toeschouwers. Sommige papagaaiduikers vliegen uit om eten te zoeken voor hun jongen. Andere huppen wat heen en weer rond het nest.

Via een wandelpad van de Dettifoss komen we stroomopwaarts bij de Selfoss. De Selfoss wordt gezien als het kleinere broertje van de Dettifoss. De waterval is er niet minder om. Al het water dat anderhalve kilometer verderop van de Dettifoss valt, valt hier al van de Selfoss waterval. Door het brede water voor de waterval is ook deze waterval bijzonder om te zien. Omdat je een pad van 1,5 kilometer moet lopen naar deze waterval is het hier een stuk rustiger met toeristen