Vandaag brengen we een bezoek aan de oude stad Efeze. Efeze was een belangrijke stad in de klassieke oudheid. Voor gelovigen die de godin Artimes vereerden van Efeze een belangrijk pelgrimsoord. De stad Efeze is tegenwoordig de balngrijkse atchelogische site van Turkije en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Het is mooi te zien hoe de stad vroeger ingedeeld was. Via de zuilen straat komen we bij de façade van de bibliotheek. De façade van twee verdiepingen hoog is een van de hoogtepunten van Efeze

Met Marco ben ik een weekje in zuid West Turkije. Vanuit Antalya rijden we westwaarts naar de oude historische stad Aphrodisias. Vanaf de tweede eeuw voor Christus tot de vijfde eeuw na Christus was de stad een belangrijk heiligdom ter ere van de Griekse godin Aphrodite. Van de tempel van Aphrodite zijn veertien zuilen opnieuw opgetrokken. De tempel vormde vroeger het hart van de stad. De Tetrapylon uit de tweede eeuw nC behoort tot een van de mooiste bouwwerken van Aphrodisias. De poort met de vier groepen van Korinthische zuilen vormde de toegang tot de stad.

Wouter en ik dalen 163 treden af naar de mergel groeve. Vroeger werd hier actief mergel gewonnen. Hierdoor is een gangenstelsel ontstaan onder de grond nabij Valkenburg van ruim zeventig kilometer. Nog altijd wordt hier mergel gewonnen, maar de gangenstelsels worden ook gebruikt voor een mountainbike tour. Onder aan de trap staan de fietsen klaar. De gangen zijn laag. Een helm is geen overbodige luxe. Laag op de fiets volgen we de gids. Gelukkig hebben alle fietsen verlichting, want het is donker onder de grond. De gids kiest zijn route. Het is leuk dat het geen standaard vastgelegde route is. Hierdoor komen we ook af en toe tegenliggende groepen tegen. We stoppen enkele keren. Helemaal achterin het mergelstelsel ligt de kapel. Een grote ondergrondse kerk. Indrukwekkend. Na twee uur fietsen zijn we weer bij het startpunt. Wat een ervaring. Nu alleen nog de 163 treden weer omhoog.

Het is vandaag 1 mei en het is al weer zes jaar geleden dat we vertrokken vanuit Amsterdam voor onze wereldreis naar Tokyo. Net als voorgaande jaren komen we ook dit jaar weer bijeen. Nog voordat we aan tafel zitten komen de herinneringen weer boven alsof we het gisteren beleefd hebben. Zoals ieder jaar tijdens de reünie vliegt de avond voorbij.

Na een bijzondere overnachting in kasteel Sterkenburg, sluiten we ons kastelenweekend af met een bezoek aan slot Zuylen. De familie van Zuylen liet in de dertiende eeuw een woontoren bouwen nabij de Vecht. Na de vernietiging tijdens een conflict met de Utrechters in de 15de eeuw, werd honderd jaar later op de fundering van de ruïnes een imposant slot gebouwd. In de achttiende eeuw onderging het slot, in opdracht van de toenmalige familie van Serooskerken, een grote gedaanteverandering. De linkerzijde werd aangebouwd om het kasteel een symmetrisch uiterlijk te geven. Een van de bekendste bewoonsters was Belle van Zuylen. Onder deze pseudoniem schreef Isabelle Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken boeken en gedichten.

In 1261 werd kasteel Sterkenburg gebouwd in opdracht van Graaf Otto II. De oorsprong van het kasteel is een echte burcht met een toren met 2,5 meter dikke muren. Het kasteel Sterkenburg behoort tot de drie oudste kastelen van Utrecht. In het kasteel kan overnacht worden. De torenkamer is de hoogste en bijzonderste Middeleeuwse slaapkamer van Nederland.

Het is een flinke klim naar jullie kamer, waarschuwt Joris, de beheerder van kasteel Sterkenburg. Jullie slapen helemaal boven in de toren. Hij gaat Nicolette en mij voor op de smalle stenen wenteltrap. De toren stamt nog uit de dertiende eeuw, legt Joris uit, terwijl hij de kamerdeur opent. Boven in de oude toren van kasteel Sterkenburg bevindt zich een sfeervol ingerichte kamer. Een gemetselde koepel vormt het plafond. Een indrukwekkende kroonluchter hangt in het midden. Wat een leuke en bijzondere locatie om te overnachten.

Niet ver van Wijk bij Duurstede ligt het kasteel Amerongen. Al in de tiende eeuw stond hier een woontoren. In het rampjaar 1673 werd het kasteel door de Franse bezetters platgebrand. Direct besloot men het kasteel opnieuw op te bouwen. In 1918 vluchtte de Duitse keizer Wilhelm II naar Amerongen na de verloren Eerste Wereldoorlog. In het kasteel deed hij formeel afstand van de troon. De gevallen keizer bleef nog anderhalf jaar in het kasteel voordat hij naar Huis Doorn verhuisde. Sinds 1977 wordt het kasteel beheerd door een stichting en is het als museum opengesteld voor bezichtiging.

Dit weekend staat in het teken van kastelen. Nicolette en ik beginnen ons weekend met een overnachting op de Markt in de vestingstad Wijk bij Duurstede. Wijk bij Duurstede heeft zijn oorsprong rond de in 1270 gebouwde woontoren. De toren groeide uit tot Kasteel Duurstede. In 1300 kreeg de stad haar stadsrechten. Vanaf ons hotel in het centrum wandelen we door het historisch stadje. In het park liggen de restanten van het kasteel. Nog altijd is het kasteel een geliefde plaatst voor huwelijken. Ook vandaag is een besloten feest gaande. Wij keren terug naar de Markt en bestellen iets te eten in een van de gezellige restaurantjes.

Het is mooi weer op Ameland. De fietsroute over het eiland loopt door de duinen. De duinmeertjes weerspiegelen in het zonlicht. Overal zijn doorgangen naar het strand. Zandverstuivingen geven de natuur een mooi beeld. Natuur heeft sowieso een belangrijke plek op Ameland. Op verschillende plaatsen stroomt het zeewater bij hoog water het eiland op. Het moerasachtige gebied is een ideale plek voor de flora en fauna. De wandelpaden zijn soms drassig. De tip om laarzen aan te trekken, is niet voor niets. Tegenliggers waarschuwen al dat het verderop flink nat wordt. Jullie schoenen blijven niet droog! Wij keren om. De komende dagen willen we niet met natte schoenen lopen. Gelukkig liggen bij andere meertje mooie vlonderbruggen. Het is een genot om op Ameland te lopen en te fietsen.

Het was druk op weg naar Holwerd. Vooral de wegwerkzaamheden bij de Afsluitdijk zorgden voor vertraging. Om twee uur rijden Nicolette.en ik het parkeerterrein op voor de boot naar Ameland. Het tijdstip dat de boot ook vertrekt. Dan maar een boot een uurtje later. In de vertrekhal blijkt de boot nog niet vertrokken. Snel sluiten we aan in de rij. Achter ons sluit het hek. Vijftig minuten later gaan we van boord in Ameland. Een grote stroom vakantiegangers gaat voor ons uit. Met de huurfietsen rijden we naar ons hotel in Nes. Een gezellig plaatsje met nog oude vissershuisjes. De volgende dag fietsen we via de Waddenkust naar Ballum en Hollum. In Hollum staat de 55 meter hoge vuurtoren. Vanaf de top van de vuurtoren hebben we zicht op het hele eiland.

Na een weekje vakantie op de eilanden Santiago en Fogo op Kaapverdië zit de vakantie er weer op. Met een nachtvlucht van bijna vier landen we in de Portugese hoofdstad Lissabon. Overal zijn lampjes. Daarna reizen we door naar Amsterdam. Helaas blijkt bij aankomst dat de bagage van alle passagiers nog in Lissabon staat. De bagage is een dag later thuis afgeleverd.

Vanuit de baai van Tarrafan varen vissers in kleine bootjes uit om vis te vangen. Wanneer zij terug keren is er een grote belangstelling voor de vangst. De vissen worden direct gesorteerd en verdeeld over grote blauwe teilen. Terwijl sommige vrouwen de vis aan het schoonmaken zijn, ruimen mannen hun netten op. Sommige vis gaat naar de markt in Assomada. Andere vrouwen verkopen hun waar vanuit een rijdende auto. In een lokaal restaurantje aan het strand bestellen we vis. Verser kunnen we het niet krijgen.

Iedere woensdag en iedere zaterdag komen mensen vanuit de hele regio naar Assomada voor de markt. In en rond de markthal wordt in talloze kraampjes groente, fruit, vis en vlees verkocht. Het kleurrijke fruit ligt netjes opgestapeld. De meeste vis is diezelfde ochtend nog gevangen. Op de eerste verdieping van de markthal wordt kleding verkocht. Hier is het minder druk. Vanaf de eerste verdieping hebben we wel leuk zicht op de bedrijvigheid van de groente en fruitmarkt op de begane grond. Buiten de markthal staan ook verschillende kraampjes op de stoep. Iedereen probeert hun producten te verkopen.

We gaan naar het natuurpark Serra Malagueta. Dit natuurpark in het noordoosten van het eiland Santiago is groen bedekt. We beginnen de wandeling bij het informatiecentrum. Hiervandaan loopt de wandeling grotendeels dalend richting de oceaan. Direct wanneer we starten hebben we prachtige uitzichten op het grillige landschap. We wandelen over de bergkam. Honderden meters lager zien we de huizen, wegen en oceaan liggen. Ook het eiland Fogo en de vulkaan zijn goed zichtbaar. We lopen tot de antenna, een telefoonmast. We zitten op een hoogte van ruim 1.000 meter. Hiervandaan dalen we af via een smal bergpad. Bijniedere bocht inschiet uitzicht bijzonder. Niet voor niets wordt deze wandeling de mooiste van het eiland genoemd. Na vierenhalf uur bereiken we Hortelão.