We hadden eigenlijk verwacht op basis van de afbeelding op de kaart dat deCascade de Piscia di Ghjaddu vlak aan de weg zou liggen. Dit bleek niet zo te zijn. Bij het parkeerterrein geeft een meisje aan dat het ongeveer een uurtje lopen is. De route is redelijk vlak. Dit laatste blijkt gedeeltelijk waar. Door het bos is het redelijk vlak, maar om de waterval te bereiken moet flink geklauterd worden over rotsblokken. Handen en voeten zijn nodig om tot aan de waterval te geraken. Hoewel de tocht veel langer was dan verwacht, was het een prachtige wandeling.

Bij de Tourist Info krijgen we een stadswandeling door Porto-Vecchio. De route beschrijft de verschillende punten van de citadel. Het centrum van het stadje bevindt zich binnen de voormalige stadsmuren. Het Franse bastion is nog het best bewaard gebleven. We klimmen naar het dak van deze vestingtoren en zien de haven voor ons en de stad achter ons. De wandeling eindigt bij de kerk op het plein midden in de citadel.

Rond de streek van Sartene liggen veel prehistorische archeologisch plekken. Bij Filitosa wandelen we tussen menhirs door. Stenen zuilen met menselijke gezichten en uitdrukkingen. Deze stenen zijn zo’n vierduizend jaar oud. Ten zuiden van Sartene zijn ook menhirs aangetroffen. In deze omgeving staat ook een dolmen, een soort hunebed. De rechtopstaande stenen zijn met een steen afgedekt.

De stad Bonifacio ligt strategisch op een rotsachtig schiereiland. Door de steile hoge rotsen was Bonifacio door de eeuwen heen goed te verdedigen. De stad heeft onder Pisaans, Genees en Frans bewind gestaan. In het historische centrum is de oude sfeer bewaard gebleven. Het is heerlijk dwalen door de smalle straatjes. Aan het einde van ons bezoek aan Bonifacio bezoeken we de burcht. Een indrukwekkend verdedigingswerk dat vele veldslagen doorstaan heeft.

In de ochtend verlaten we Alghero en rijden in zo’n twee uur langs de noordkust van Sardinië naar Santa Teresa. Hiervandaan vertrekt de veerboot naar Corsica. We zijn ruim op tijd en mogen als één van de eerste wagens aan boord. De vaarafstand tussen de twee eilanden is maar vijftien kilometer. De veerboot doet hier vijftig minuten over. Bij het naderen van Corsica, zien we het stadje Bonifacio boven op de zestig meter hoge kalksteenrotsen liggen. Een prachtig gezicht. Aan de andere zijde van het schiereiland van Bonifacio meert de veerboot aan. We rijden Corsica op.

Het oude stadscentrum van Alghero aan de noord west zijde van het eiland kenmerkt zich door haar smalle straten binnen de stadsmuren. Vanaf de stadswal is een avondwandeling spectaculair. We hebben een prachtig uitzicht over de Capo Caccia, de steile rotskust terwijl de zon aan de horizon verdwijnt.

Met de boor varen we in de ochtend naar het schiereiland Capo Caccio. Hier liggen de bijzondere grotten van Neptunes. De druipsteengrotten zijn of per boot te bereiken of via een 600 treden tellende trap. Binnen in de grot bevinden zich prachtige druipsteenformaties. De stalactieten weerspiegel in het stilstaande water in de grot. Na de rondleiding van een klein uurtje stappen we weer aan boord van de boot en varen terug naar Alghero.

Aan de noordzijde van Sardinië ligt het Middeleeuwse Castelsardo. Hoog op de vulkanische rots ligt het stadje Castelsardo rond het kasteel. Het is een flinke klim om de smalle straatjes binnen de burcht te bereiken, maar het is het meer dan waard. We dwalen tussen de huisjes door. Ook bezoeken we de kathedraal en de crypte. In de burcht is een museum over het maken van manden gevestigd. Het kasteel zelf is interessanter. In een van de smalle straatjes vinden we een leuk terrasje om wat te eten.

Over heel Sardinië bevinden zich duizenden torens van de Nuraghi uit de Bronstijd. We bezoeken enkele van de archeologische sites met Nuraghi bouwwerken. We bezoeken enkele giant graven. Een met stenen overdekte kuil met ervoor een recht opstaande sluitsteen. De torens van de Nuraghi zaten vernuftig in elkaar. Zij gebruikten geen cement. Of de torens voor verdediging waren, grafmonumenten of als gemeenschapsruimte voor het dorp weet men heden ten dage nog niet. Bijzonder hoe deze bouwwerken zo’n 4000 jaar geleden vervaardigd zijn.

Vanuit Palau nemen we de veerboot naar Maddalena. Wanneer we aan komen rijden, gebaart de medewerker dat we op moeten schieten. De boot vertrekt zo. Snel rijden we de auto aan boord. Achter ons gaat de klep dicht. Een kwartiertje later rijden we in Maddalena, de gelijknamige stad op het eiland weer van boord. De stad kent vele kleine straatjes die tegen de helling liggen. Aan de andere zijde van het eiland stoppen we bij een strandje. Om het strand te bereiken moeten we afdalen via een smal en steil pad. Niet verwonderlijk dat we verder geen bezoekers in deze mooie baai zijn.

Een bezoek aan Sardinië is niet compleet zonder een bezoek aan de Costa Smeralda. Hier liggen de mooiste stranden van Sardinië. Het is ook het gebied waar de rijksten mensen wonen rond Porto Cervo. In de morgen bezoeken we de stranden van Capriccioli. Op het schiereilandje liggen vier prachtige baaien. We wandelen over het strand en rotsblokken. Op een van de stranden leggen we de handdoeken uit. Het zeewater is nog te fris om in te zwemmen. In de middag bezoeken Spiaggia del Principe. Een prachtig strand aan de oostkust.

Om vijf uur arriveren we in de haven van Livorno. In twee dagen zijn we naar de Italiaanse stad gereden. Onderweg hebben we geregeld buien gehad, maar nu schijnt de zon. We kunnen nog niet aan boord. We mogen ons pas om zeven uur melden. Bij een trucker barretje bestellen we iets te eten en een nemen een biertje. Wanneer we aan boord mogen rijden we de auto het ruim in. Op dek zeven krijgen we de sleutel van onze hut voor vannacht. In de lobby drinken we nog wat tot de boot om tien uur de trossen los gooit. Zodra de veerboot de haven uit is, gaan wij naar bed.

Als laatste bezienswaardigheid keren we terug naar de Peperbus. Binnen verontschuldigt men zich dat we even moeten wachten om de toren te beklimmen. Er kunnen maar 20 mensen tegelijk naar boven. We bekijken ondertussen de basiliek. We raken in gesprek met één van de vrijwilligers over het conopeum (pauselijke parasol) en het tintinnabulum (ceremonieel klokje), de kenmerken van een basiliek. Hierdoor blijkt onze plek in de wachtrij vergeven te zijn. Er ontstaat wat discussie tussen de vrijwilligers. Hoewel net een groep jongens wil betalen, wordt beslist dat wij als eerste naar boven mogen. Veel maakt het allemaal niet uit, we hebben tijd genoeg. Wanneer wij omhoog mogen, starten we met de beklimming van de 236 treden. In rondjes lopen we omhoog. Vanaf de omloop op 51 meter hoogte hebben we zicht om het centrum van Zwolle. Het leuk om de locaties te zien waar we vandaag allemaal geweest zijn.

We zijn weer aangekomen in Guadeloupe. Na twee weken gaan we weer van boord van onze cruise. We hebben genoten van de pracht van de Caribische eilanden met een gevarieerd programma. Ook hebben we plezier beleefd aan het programma aan boord met muziek en mooie shows in het theater. We vliegen via Martinique en Parijs weer terug naar huis.

Het eiland Martinique is grotendeels bedekt met regenwoud. Aan de voet van de nog actieve vulkaan Mont Pelée maken we een wandeling door het oerwoud. De tocht over een smal pad loopt van Fontaine Didier naar Absalon. Een prachtige tocht door de natuur van twee uur. Aan het einde worden we weer opgepikt en teruggereden naar de hoofdstad Fort-de-France.