Na een uurtje rijden vanuit Skardu bereiken we de ingang van het Deosai National Park. Dit park beslaat een grote hoogvlakte boven de vier kilometer. Op het Tibetaanse plateau na is dit het hoogste bergplateau ter wereld. Op de hoogvlakte zijn mooie wandelingen te maken rond de bergmeren. We kamperen twee nachten op de hoogvlakte. De temperatuur kan ‘s nachts zakken tot het vriespunt. Ik duik diep in de slaapzak. De volgende morgen staat er ijs op de buitenzijde van de tent.

Wanneer we de Deosai hoogvlakte bereiken houden we even pauze. Ik loop naar een klein gebouwtje. De chauffeurs drinken binnen thee. Kom er bij, roepen ze direct. Ze staan er op dat ik een thee met melk mee drink. Na de thee rijden we weer verder richting de kampsite.

De Hushe-vallei, gelegen in het noordelijke deel van Pakistan in de Gilgit-Baltistan-regio, is een afgelegen en serene vallei omringd door de imposante Karakoram-bergen. Bekend om zijn adembenemende uitzichten, groene weiden, en kristalheldere rivieren, is de vallei een geliefde bestemming voor avontuurlijke reizigers en bergbeklimmers. Het dorp Hushe is het startpunt voor expedities naar beroemde toppen zoals de Masherbrum, Laila Peak, en K6. De lokale bevolking, voornamelijk Baltis, leeft een eenvoudig, traditioneel leven en verwelkomt bezoekers met warmte.

Bij het passeren van een dorpje in de Hushe vallei stappen we even uit om door het dorpje te lopen. Kinderen kijken wat twijfelend. Een enkeling durf te zwaaien. We worden ingehaald door de kippenboer. Achter de wagen hangt een net aan een weegschaal. De kippen worden uit de wagen gehaald en in het net gegooid tot het juiste gewicht bereikt is. Echt zachtzinnig gaat dit niet.

Het paleis van Khaplu, ook wel bekend als Khaplu Fort of Yabgo Khar, is een prachtig, historisch paleis gelegen in de Khaplu-vallei in de Gilgit-Baltistan-regio van Pakistan. Gebouwd in de 19e eeuw door de Yabgo-dynastie, diende het paleis eeuwenlang als de residentie van de lokale koningen. De architectuur combineert Tibetaanse, Balti, en Centraal-Aziatische stijlen, met prachtig houtsnijwerk, terrassen en traditionele details.

De Shigar-vallei, vaak een van de mooiste regio’s van de Pakistaanse Baltistan genoemd, ligt in de provincie Gilgit-Baltistan en is bekend om haar spectaculaire landschap en culturele erfgoed. Deze groene vallei, doorsneden door de Shigar-rivier, wordt omringd door torenhoge bergen van het Karakoram-gebergte, inclusief enkele van de hoogste toppen ter wereld. In de vallei ligt het historische Shigar Fort, dat is gerestaureerd en omgevormd tot een museum en hotel. Dit fort, dat teruggaat tot de 17e eeuw, weerspiegelt de lokale Balti-cultuur en architectuur.

Net als in India, Nepal en Bhutan zijn de vrachtwagens ware pronkstukken. De wagens zijn vaak eigendom van de chauffeur. Hij doet er alles aan om zijn vrachtwagen aan te kleden. Praktisch hoeft het niet te zijn, kleurrijk wel. Het is een mooi gezicht om deze wagens over de Pakistaanse wegen te zien rijden.

Op een rotspunt boven de stad Skardu ligt het Kharpocho fort. Dit fort lag vroeger strategisch op een rotspunt waar twee rivieren samen komen. Eén steil pad leidt vanuit het stadscentrum naar het fort. Vanaf dit pad is er een mooi uitzicht op Skardu en de vallei.

Het is mooi weer tijdens de vlucht van Islamabad naar Skardu. Hierdoor hebben we goed zicht op de besneeuwde bergen van de Himalaya. Een prachtig gezicht. Voor de landing op de luchthaven van Skardu, moet de piloot zorgvuldig om de bergtoppen manoeuvreren. Zonder al te veel problemen zet hij het toestel aan de grond

Rawalpindi wordt vaak met Islamabad de Twin City’s genoemd. De steden liggen maar enkele kilometers van elkaar en zijn economisch aan elkaar gelinkt. Vanaf de 18de eeuw groeide Rawalpindi tot belangrijke stad in de regio. In 1961 besloot men tot de bouw van de nieuwe hoofdstad Islamabad. We bezoeken de smalle straatjes van de souq. Handelaren proberen hun goederen te verkopen. Het straatbeeld is chaotisch en regelmatig loopt alle verkeer vast. Zelfs voetgangers kunnen niet meer verder. Heerlijk om door deze wijk te dwalen.

Wanneer we bij het Pakistan monument aankomen, zie ik de twintig meter hoge constructie al van afstand. De vier bladeren symboliseren de vier verschillende culturen van Pakistan. Het Pakistan monument is in 2007 voltooid.

Ik ben aangekomen in Islamabad, de hoofdstad van Pakistan. Samen met Allert reis ik met een groep door de noord oostelijke regio's Baltistan en Gilgit. Deze omgeving wordt omringd door de Himalaya bergreuzen. Voordat we naar deze regio vliegen bezoeken we Islamabad. De Faisal moskee is een van de meest opvallende gebouwen. De moskee biedt ruimte aan meer dan 10.000 gelovigen en behoort tot een van de grootste moskeen ter wereld. Een mooi kennismaking met het islamitische land. NB: Het wifi bereik is beperkt. De berichten en foto's volgen zodra het mogelijk is.

Na twee weken op de eilanden Sardinië en Corsica geweest te zijn, rijden we de auto in Bastia aan boord van de veerboot naar Toulon. Oorspronkelijk zouden we vanuit de hoofdstad Ajaccio vertrekken, maar tijdens de reis kregen we bericht dat onze geboekte overtocht gecanceld was. Gelukkig konden we de overtocht omboeken naar Bastia. Na een drankje aan boord gaan we naar onze hut. Wanneer we de volgende morgen wakker worden, bevinden we in de haven van Toulon.

In het noorden van Corsica ligt de stad Bastia. Vroeger lag deze stad ook al op een strategische locatie. We parkeren de auto in de parkeergarage onder het Bastion. Binnen de muren van het bastion liggen oude smalle straten en steegjes. Hier tussen in staat de prachtige kathedraal. Vanaf het bastion zien we de Porto Vecchio (oude haven) liggen. In de haven liggen plezier- en zeiljachten. Langs de kade bevinden zich terrasjes. Er direct acht staat de grootste kerk van Corsica, de Eglise Saint Jean Baptiste.

De opvallende twee kleurige San Michele de Murato kerk is een Romaanse kerk uit de 12 eeuw. Wanneer we aan komen rijden zien we de kerk al staan op een heuvel. De kerk is tijdens de Pisaanse periode in 1280 gebouwd. De witte kalksteen is afgewisseld met donkergroen serpentijn. Van binnen is de kerk donker. Door de kleine raampjes valt beperkt licht binnen. De San Michele is een van de bekendste kerken van Corsica.